Pogoda zimą w: Betamcherla Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 7°C, z 30°C do 37°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 39°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 16°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 1 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Betamcherla wynoszą zwykle od 25°C do 40°C, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kati, Mali (odległość: 9 247 kilometrów) i Wagini, Nigeria (7 633 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Betamcherla (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Betamcherla z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Betamcherla zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 43% do 30%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 29% w dniu 20 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 20 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 71% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 92%, natomiast w dniu 20 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 71%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Betamcherla w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 5% na początku tej pory roku do 3% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 21 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 9 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Betamcherla zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 6 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 30 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 2 milimetry w dniu 4 lutego.

Zimą w: Betamcherla, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 33 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 22 sekundy i wzrost o 2 minuty i 35 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 13 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 49 minut światła dziennego.

Zimą w: Betamcherla słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:28 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:47 w dniu 21 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:44 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 40 minut później o godz. 18:24 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Betamcherla nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:47 i zachodzi 13 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:50, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:39 a zachód 11 godzin i 13 minut później, o godzinie 17:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Betamcherla danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 30% do 9% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 6% w dniu 22 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 13 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 6% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Betamcherla stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,5 kilometra na godzinę do 12,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Betamcherla zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 85% w dniu 6 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Betamcherla temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Betamcherla zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 510°C, z 5 300°C do 790°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Betamcherla zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 5,2 kWh do 6,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Betamcherla to: szerokość geograficzna 15,451°, długość geograficzna 78,148° i wysokość 424 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Betamcherla charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 146 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 425 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (383 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (823 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Betamcherla obejmuje pola uprawne (82%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (77%).