Pogoda wiosną w: Arantāngi Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 32°C do 36°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 38°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 36°C w dniu 23 maja.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 24°C do 28°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 29°C.

W celach poglądowych, w dniu 22 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Arantāngi wynoszą zwykle od 28°C do 36°C, natomiast w dniu 20 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Chahuite, Meksyk (odległość: 16 996 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Arantāngi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Arantāngi z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Arantāngi zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 45% do 91%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 55% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 94%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 56%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Arantāngi w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 49% w dniu 29 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 4% w dniu 7 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Arantāngi szybko wzrasta, z poziomu 10 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 32 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 45 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 90 milimetrów lub spada poniżej 7 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 51 milimetrów w dniu 15 maja.

Wiosną w: Arantāngi, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 45 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 29 sekund i wzrost o 3 minuty i 26 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 41 minut światła dziennego.

Wiosną w: Arantāngi słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:28 w dniu 1 marca, a najwcześniej 37 minut wcześniej o godz. 05:51 w dniu 28 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:24 w dniu 1 marca a najpóźniej 8 minut później o godz. 18:32 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w Arantāngi nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 12 godzin i 43 minuty później, o godzinie 18:37, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:26 a zachód 11 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:58.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Arantāngi danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 94% do 99% na przestrzeni pory roku.

Wiosną najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 100% w dniu 29 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 4 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 91% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Arantāngi szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 13,6 kilometra na godzinę do 17,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,6 kilometra na godzinę w dniu 2 kwietnia.

Wiosną wiatr w: Arantāngi wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 marca do 31 marca, południowego od 31 marca do 20 maja i zachodniego od 20 maja do 31 maja.

Arantāngi znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Arantāngi wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 28°C do 30°C.

Wiosną najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 31°C w dniu 22 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Arantāngi temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Arantāngi wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 722°C, z 976°C do 2 698°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Arantāngi wiosną bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,2 kWh, z 6,8 kWh do 4,6 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,8 kWh w dniu 12 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Arantāngi to: szerokość geograficzna 10,172°, długość geograficzna 78,991° i wysokość 53 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Arantāngi jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 24 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 50 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (94 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (836 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Arantāngi obejmuje pola uprawne (97%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (92%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (63%) i woda (31%).