Pogoda latem w: Kīranūr Indie

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 36°C, rzadko spadając poniżej 32°C lub przekraczając 39°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 29°C.

W celach poglądowych, w dniu 13 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kīranūr wynoszą zwykle od 27°C do 37°C, natomiast w dniu 24 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Santo Domingo Zanatepec, Meksyk (odległość: 16 932 kilometry) i Puerto Santander, Kolumbia (16 213 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kīranūr (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kīranūr z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Kīranūr zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 92% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 93% w dniu 16 lipca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 10% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 57%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kīranūr w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 16% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 45% w dniu 26 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 3 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Kīranūr szybko wzrasta, z poziomu 42 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 84 milimetry lub spada poniżej 7 milimetrów, do poziomu 81 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 172 milimetrów lub spada poniżej 20 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 30 milimetrów w dniu 25 czerwca.

Latem w: Kīranūr, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 23 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 15 sekund i spadek o 1 minuta i 46 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 12 godzin i 45 minut światła dziennego.

Latem w: Kīranūr słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:51 w dniu 1 czerwca, a najpóźniej 14 minut później o godz. 06:05 w dniu 23 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:41 w dniu 11 lipca a najwcześniej 17 minut wcześniej, o godz. 18:24 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Kīranūr nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 12 godzin i 45 minut później, o godzinie 18:38, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:58.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Kīranūr danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 95% o więcej niż 2% przez cały okres.

Latem najniższa szansa, że będzie parno wynosi 94% w dniu 6 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 23 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 3 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 79% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Kīranūr stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,7 kilometra na godzinę do 14,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,0 kilometra na godzinę w dniu 30 czerwca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kīranūr latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 94% w dniu 5 lipca.

Kīranūr znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kīranūr latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 30°C.

Latem najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 4 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kīranūr temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kīranūr latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 724°C, z 2 656°C do 4 380°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kīranūr latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,7 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kīranūr to: szerokość geograficzna 10,570°, długość geograficzna 78,787° i wysokość 108 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kīranūr charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 30 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 108 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (129 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 003 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kīranūr obejmuje pola uprawne (97%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (96%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (86%).