Pogoda zimą w: Pallattūr Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 29°C do 32°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 34°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 12 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 24 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 15 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pallattūr wynoszą zwykle od 27°C do 36°C, natomiast w dniu 17 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Pedro Tapanatepec, Meksyk (odległość: 16 986 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pallattūr (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pallattūr z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Pallattūr zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 63% do 46%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 45% w dniu 9 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 9 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 55% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 16 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 94%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Pallattūr w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 31% na początku tej pory roku do 6% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 26 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 1 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Pallattūr bardzo szybko maleje, z poziomu 111 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 240 milimetrów lub spada poniżej 21 milimetrów, do poziomu 10 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 31 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 10 milimetrów w dniu 16 lutego.

Zimą w: Pallattūr, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 14 sekund i wzrost o 1 minuta i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 32 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 55 minut światła dziennego.

Zimą w: Pallattūr słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:16 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 21 minut później o godz. 06:37 w dniu 27 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:51 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 34 minuty później o godz. 18:25 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Pallattūr nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 12 godzin i 43 minuty później, o godzinie 18:38, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:26 a zachód 11 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Pallattūr danego dnia będzie parno maleje, spadając z 96% do 89% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 86% w dniu 4 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 23 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 4 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 86% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Pallattūr maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 14,8 kilometra na godzinę do 13,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 19 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę w dniu 29 grudnia.

Zimą wiatr w: Pallattūr wieje głównie z kierunku północnego od 1 grudnia do 7 stycznia i wschodniego od 7 stycznia do 28 lutego.

Pallattūr znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Pallattūr zimą zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 27°C o więcej niż 1°C przez cały okres.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 26°C w dniu 7 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pallattūr temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pallattūr zimą bardzo szybko maleje, spadając o 5 086°C, z 6 008°C do 922°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Pallattūr zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,0 kWh, z 4,8 kWh do 6,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pallattūr to: szerokość geograficzna 10,146°, długość geograficzna 78,803° i wysokość 105 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pallattūr charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 45 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 100 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (109 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (989 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pallattūr obejmuje pola uprawne (75%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (90%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (70%) i woda (21%).