Pogoda jesienią w: Kulattūr Indie

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 32°C do 29°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 9 września.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 26 września.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kulattūr wynoszą zwykle od 26°C do 36°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Managua, Nikaragua (odległość: 17 122 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kulattūr (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kulattūr z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Kulattūr zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 86% do 65%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 30 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 34% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 51%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kulattūr w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 28% na początku tej pory roku do 31% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 51% w dniu 30 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 6% w dniu 2 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Kulattūr wzrasta, z poziomu 85 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 199 milimetrów lub spada poniżej 14 milimetrów, do poziomu 110 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 242 milimetrów lub spada poniżej 33 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 201 milimetrów w dniu 27 października.

Jesienią w: Kulattūr, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 38 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 26 sekund i spadek o 2 minuty i 59 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 38 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 17 minut światła dziennego.

Jesienią w: Kulattūr słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:05 w dniu 13 października, a najpóźniej 12 minut później o godz. 06:16 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:25 w dniu 1 września a najwcześniej 32 minuty wcześniej, o godz. 17:53 w dniu 15 listopada.

W 2024 r. w Kulattūr nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 12 godzin i 39 minut później, o godzinie 18:38, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 36 minut później, o godzinie 18:03.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Kulattūr danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 99% o więcej niż 1% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 31 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 13 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 75% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Kulattūr szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 19,1 kilometra na godzinę do 14,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę w dniu 29 października.

Jesienią wiatr w: Kulattūr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 2 listopada i północnego od 2 listopada do 30 listopada.

Kulattūr znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kulattūr jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 28°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 22 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kulattūr temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kulattūr jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 508°C, z 4 228°C do 5 736°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kulattūr jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,7 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Jesienią najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,4 kWh w dniu 8 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kulattūr to: szerokość geograficzna 9,002°, długość geograficzna 78,192° i wysokość 15 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Kulattūr jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 19 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 12 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (55 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (465 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kulattūr obejmuje pola uprawne (79%) i użytki zielone (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (55%) i woda (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (52%) i woda (40%).