Pogoda zimą w: Al Ḩawījah Irak

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 16°C w dniu 16 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 9°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 7°C w dniu 15 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Al Ḩawījah wynoszą zwykle od 30°C do 44°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 16°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Phoenix, Stany Zjednoczone (odległość: 11 978 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Al Ḩawījah (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Al Ḩawījah z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Al Ḩawījah zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 36% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 39% w dniu 14 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 23 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 66% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 39%, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Al Ḩawījah w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 13% na początku tej pory roku do 16% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 17% w dniu 12 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 22 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Al Ḩawījah zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 21 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 47 milimetrów lub spadając poniżej 2 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 23 milimetry w dniu 5 lutego.

Zimą w: Al Ḩawījah, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 58 sekund i wzrost o 6 minut i 49 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 46 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 24 minuty światła dziennego.

Zimą w: Al Ḩawījah słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:14 w dniu 6 stycznia, a najwcześniej 38 minut wcześniej o godz. 06:35 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:52 w dniu 5 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 7 minut później o godz. 17:59 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Al Ḩawījah nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:50 i zachodzi 14 godzin i 33 minuty później, o godzinie 19:22, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:09 a zachód 9 godzin i 46 minut później, o godzinie 16:56.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Al Ḩawījah danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 13 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Al Ḩawījah stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,8 kilometra na godzinę do 11,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 25 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę w dniu 12 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Al Ḩawījah zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 36% w dniu 18 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Al Ḩawījah temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Al Ḩawījah zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 254°C, z 4 432°C do 178°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Al Ḩawījah zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 2,8 kWh do 4,4 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,6 kWh w dniu 23 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Al Ḩawījah to: szerokość geograficzna 35,326°, długość geograficzna 43,773° i wysokość 192 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Al Ḩawījah jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 24 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 190 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (83 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (770 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Al Ḩawījah obejmuje pola uprawne (72%) i powierzchnie sztuczne (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (91%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (50%) i goła gleba (21%).