Pogoda latem w: Banī Ḩujjāj Jemen

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 35°C, rzadko spadając poniżej 33°C lub przekraczając 37°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 36°C w dniu 20 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 27°C w dniu 8 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 16 czerwca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Banī Ḩujjāj wynoszą zwykle od 26°C do 36°C, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Merida, Meksyk (odległość: 13 491 kilometrów); Porto Murtinho, Brazylia (11 777 kilometrów) i Broome, Australia (9 416 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Banī Ḩujjāj (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Banī Ḩujjāj z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Banī Ḩujjāj zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 52% do 32%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 54% w dniu 27 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 54%, natomiast w dniu 27 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 83%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Banī Ḩujjāj w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 2%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 4% w dniu 12 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 12 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie letnim w: Banī Ḩujjāj zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 3 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 15 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 5 milimetry w dniu 1 sierpnia. Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 2 milimetr w dniu 4 czerwca.

Latem w: Banī Ḩujjāj, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 34 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 22 sekundy i spadek o 2 minuty i 35 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 13 godzin i 3 minuty światła dziennego.

Latem w: Banī Ḩujjāj słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:35 w dniu 2 czerwca, a najpóźniej 19 minut później o godz. 05:54 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:41 w dniu 7 lipca a najwcześniej 22 minuty wcześniej, o godz. 18:19 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Banī Ḩujjāj nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:37 i zachodzi 13 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:39, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:28 a zachód 11 godzin i 13 minut później, o godzinie 17:41.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Banī Ḩujjāj danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 41% do 66% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 75% w dniu 14 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 75% przypadków, natomiast w dniu 2 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 4% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Banī Ḩujjāj stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,1 kilometra na godzinę do 10,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,1 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę w dniu 25 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Banī Ḩujjāj latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 51% w dniu 25 sierpnia.

Banī Ḩujjāj znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Banī Ḩujjāj latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 31°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Banī Ḩujjāj temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Banī Ḩujjāj latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 710°C, z 2 308°C do 4 018°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Banī Ḩujjāj latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,7 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,0 kWh w dniu 17 czerwca. Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,4 kWh w dniu 5 sierpnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Banī Ḩujjāj to: szerokość geograficzna 15,417°, długość geograficzna 43,319° i wysokość 745 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Banī Ḩujjāj charakteryzują ogromne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 1 444 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 913 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 391 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 675 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Banī Ḩujjāj obejmuje goła gleba (60%) i skąpa roślinność (40%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (44%) i skąpa roślinność (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (48%) i pola uprawne (18%).