Pogoda jesienią w: Al Tuḩaytā’ Jemen

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 5°C, z 34°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 35°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 6°C, z 29°C do 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 30°C.

W celach poglądowych, w dniu 3 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Al Tuḩaytā’ wynoszą zwykle od 30°C do 35°C, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Francisco del Mar Viejo, Meksyk (odległość: 14 298 kilometrów); Punto Fijo, Wenezuela (12 148 kilometrów) i Qui Nhon, Wietnam (7 103 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Al Tuḩaytā’ (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Al Tuḩaytā’ z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Al Tuḩaytā’ zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 46% do 20%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 19% w dniu 26 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 26 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 81% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 8 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 64%, natomiast w dniu 26 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 81%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Al Tuḩaytā’ w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 12% na początku tej pory roku do 2% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 21% w dniu 3 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 14 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Al Tuḩaytā’ szybko maleje, z poziomu 37 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 76 milimetrów do poziomu 3 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 9 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Jesienią w: Al Tuḩaytā’, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 2 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 41 sekund i spadek o 4 minuty i 49 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 21 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 23 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Al Tuḩaytā’ słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:55 w dniu 1 września, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:15 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:18 w dniu 1 września a najwcześniej 43 minuty wcześniej, o godz. 17:35 w dniu 19 listopada.

W 2024 r. w Al Tuḩaytā’ nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:39 i zachodzi 12 godzin i 58 minut później, o godzinie 18:37, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:26 a zachód 11 godzin i 17 minut później, o godzinie 17:44.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Al Tuḩaytā’ danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 100% do 85% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 11 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 4 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 80% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Al Tuḩaytā’ wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,3 kilometra na godzinę do 13,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 27 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,3 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,6 kilometra na godzinę w dniu 24 września.

Jesienią wiatr w: Al Tuḩaytā’ wieje głównie z kierunku północnego od 1 września do 6 września, zachodniego od 6 września do 21 września i południowego od 21 września do 30 listopada.

Al Tuḩaytā’ znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Al Tuḩaytā’ jesienią szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 5°C, z 31°C do 27°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 32°C w dniu 20 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Al Tuḩaytā’ temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Al Tuḩaytā’ jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 664°C, z 4 468°C do 6 132°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Al Tuḩaytā’ jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,0 kWh o więcej niż 0,4 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,4 kWh w dniu 6 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Al Tuḩaytā’ to: szerokość geograficzna 14,184°, długość geograficzna 43,226° i wysokość 64 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Al Tuḩaytā’ jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 28 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 62 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (175 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (2 911 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Al Tuḩaytā’ obejmuje goła gleba (61%) i pola uprawne (39%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (62%) i pola uprawne (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (39%) i goła gleba (36%).