Pogoda w Al Qanāţir al Khayrīyah w miesiącu luty Egipt

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 20°C do 22°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 28°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 10°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 15°C.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Al Qanāţir al Khayrīyah wynoszą zwykle od 24°C do 35°C, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 19°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Robstown, Stany Zjednoczone (odległość: 11 595 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Al Qanāţir al Khayrīyah (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Al Qanāţir al Khayrīyah z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Al Qanāţir al Khayrīyah zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 21% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 12 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 80% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 28%, natomiast w dniu 26 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Al Qanāţir al Khayrīyah w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 3% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 3% w dniu 19 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 15 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Al Qanāţir al Khayrīyah zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 4 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 9 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 5 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Al Qanāţir al Khayrīyah, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 39 sekund i wzrost o 11 minut i 34 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 32 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Al Qanāţir al Khayrīyah słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:46 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 24 minuty wcześniej o godz. 06:22 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:31 w dniu 1 lutego a najpóźniej 22 minuty później o godz. 17:53 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Al Qanāţir al Khayrīyah obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 14 godzin i 6 minut później, o godzinie 20:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:47 a zachód 10 godzin i 12 minut później, o godzinie 16:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Al Qanāţir al Khayrīyah w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 68% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Al Qanāţir al Khayrīyah zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 13,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 10 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,6 kilometra na godzinę.

W miesiącu luty w Al Qanāţir al Khayrīyah wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 lutego do 27 lutego i północnego od 27 lutego do 29 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Al Qanāţir al Khayrīyah temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Al Qanāţir al Khayrīyah w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 163°C, z 146°C do 308°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Al Qanāţir al Khayrīyah w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,2 kWh, z 4,1 kWh do 5,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Al Qanāţir al Khayrīyah to: szerokość geograficzna 30,193°, długość geograficzna 31,137° i wysokość 20 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Al Qanāţir al Khayrīyah charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 31 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 16 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (139 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (690 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Al Qanāţir al Khayrīyah obejmuje pola uprawne (80%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (83%) i powierzchnie sztuczne (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (54%) i pola uprawne (40%).