Pogoda w Białystok w miesiącu luty Polska

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z -1°C do 2°C, rzadko spadając poniżej -9°C lub przekraczając 8°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z -6°C do -4°C, rzadko spadając poniżej -16°C lub przekraczając 2°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -6°C w dniu 2 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Białystok wynoszą zwykle od 13°C do 23°C, natomiast w dniu 2 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -1°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Terrace, Kanada (odległość: 7 775 kilometry) i Revelstoke, Kanada (7 895 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Białystok (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Białystok z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Białystok zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 72% do 67%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 33% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 57%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Białystok w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 18% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 32% w dniu 5 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 16 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Białystok szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 10% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 5% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Białystok zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 14 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 35 milimetrów lub spadając poniżej 1 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 13 milimetrów w dniu 14 lutego.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: Białystok stopniowo maleje z poziomu 73 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 175 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetr, do poziomu 58 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 152 milimetry lub spada poniżej 3 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 74 milimetry w dniu 7 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Białystok, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 50 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 3 minuty i 56 sekund i wzrost o 27 minut i 35 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 58 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 10 godzin i 48 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Białystok słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:12 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 56 minut wcześniej o godz. 06:16 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:10 w dniu 1 lutego a najpóźniej 54 minuty później o godz. 17:04 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Białystok obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:00 i zachodzi 16 godzin i 58 minut później, o godzinie 20:57, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:39 a zachód 7 godzin i 32 minuty później, o godzinie 15:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Białystok w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 7% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Białystok stopniowo maleje, spadając z 16,4 kilometra na godzinę do 15,4 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,4 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Białystok w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 39% w dniu 1 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Białystok trwa zazwyczaj 5,7 miesiąca (173 dni), od około 24 kwietnia do około 15 października, a jego początek rzadko przypada przed 6 kwietnia lub po 13 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 24 września lub po 2 listopada.

Miesiąc luty w Białystok przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Białystok w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Białystok w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 1,1 kWh do 2,1 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Białystok to: szerokość geograficzna 53,133°, długość geograficzna 23,164° i wysokość 134 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Białystok charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 49 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 140 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (105 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (192 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Białystok obejmuje powierzchnie sztuczne (92%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (38%) i pola uprawne (38%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i drzewa (34%).