Pogoda w ’Aïn el Bell w miesiącu luty Algieria

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 13°C do 16°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 22°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 2°C do 4°C, rzadko spadając poniżej -2°C lub przekraczając 8°C.

W celach poglądowych, w dniu 18 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: ’Aïn el Bell wynoszą zwykle od 22°C do 36°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Bagdad, Stany Zjednoczone (odległość: 9 906 kilometrów) i Waldron, Stany Zjednoczone (8 495 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do ’Aïn el Bell (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj ’Aïn el Bell z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w ’Aïn el Bell zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 32% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 14 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 69% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 7 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 41%, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 93%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W ’Aïn el Bell w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 9% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 14% w dniu 7 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 20 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w ’Aïn el Bell zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 14 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 40 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w ’Aïn el Bell, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 55 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 57 sekund i wzrost o 13 minut i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 31 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 26 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w ’Aïn el Bell słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:45 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 28 minut wcześniej o godz. 07:16 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:16 w dniu 1 lutego a najpóźniej 26 minut później o godz. 18:42 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w ’Aïn el Bell nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:35 i zachodzi 14 godzin i 27 minut później, o godzinie 20:02, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:49 a zachód 9 godzin i 52 minuty później, o godzinie 17:41.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w ’Aïn el Bell w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 2% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w ’Aïn el Bell zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 17,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 6 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,5 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 18,1 kilometra na godzinę w dniu 22 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w ’Aïn el Bell w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 41% w dniu 26 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w ’Aïn el Bell trwa zazwyczaj 9,3 miesiąca (282 dni), od około 27 lutego do około 5 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 29 stycznia lub po 25 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 16 listopada lub po 26 grudnia.

W miesiącu luty w ’Aïn el Bell, prawdopodobieństwo, że dany dzień przypada w trakcie sezonu wegetacyjnego szybko wzrasta rosnąc z 12% do 53% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: ’Aïn el Bell w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 35°C, z 19°C do 53°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w ’Aïn el Bell w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,1 kWh, z 3,8 kWh do 4,9 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne ’Aïn el Bell to: szerokość geograficzna 34,344°, długość geograficzna 3,225° i wysokość 1 008 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od ’Aïn el Bell charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 111 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 023 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (611 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 119 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od ’Aïn el Bell obejmuje skąpa roślinność (53%) i goła gleba (45%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (60%) i skąpa roślinność (39%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (53%) i skąpa roślinność (41%).