Pogoda w Manzanillo w miesiącu luty Meksyk

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manzanillo wynoszą zwykle od 25°C do 32°C, natomiast w dniu 4 marca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Dar es Salam, Tanzania (odległość: 15 871 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manzanillo (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manzanillo z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Manzanillo zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 38% do 34%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 34% w dniu 23 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 23 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 66% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 2 września, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 94%, natomiast w dniu 23 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 66%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Manzanillo w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 5% na początku miesiąca do 2% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 65% w dniu 22 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 7 kwietnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Manzanillo maleje, z poziomu 21 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 88 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 5 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 10 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Manzanillo, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 59 sekund i wzrost o 6 minut i 51 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 46 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Manzanillo słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:31 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 15 minut wcześniej o godz. 07:16 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:50 w dniu 1 lutego a najpóźniej 13 minut później o godz. 19:02 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Manzanillo nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:20 i zachodzi 13 godzin i 17 minut później, o godzinie 19:37, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:26 a zachód 10 godzin i 59 minut później, o godzinie 18:25.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Manzanillo w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 58% do 53% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 18 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 11 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 52% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Manzanillo zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 30 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 30 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,8 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Manzanillo w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 43% w dniu 29 lutego.

Manzanillo znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Manzanillo w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 26°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Manzanillo temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manzanillo w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 377°C, z 429°C do 806°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Manzanillo w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,1 kWh, z 5,2 kWh do 6,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manzanillo to: szerokość geograficzna 19,117°, długość geograficzna -104,342° i wysokość 12 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manzanillo charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 211 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (931 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 900 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manzanillo obejmuje pola uprawne (43%), powierzchnie sztuczne (26%) i woda (26%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (33%) i pola uprawne (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (44%) i pola uprawne (26%).