Pogoda w Pio XII w miesiącu marzec Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pio XII wynoszą zwykle od 25°C do 37°C, natomiast w dniu 18 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc marzec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ho Chi Minh, Wietnam (odległość: 16 828 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pio XII (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pio XII z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu marzec w Pio XII zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 82% do 86%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 18% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 68%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pio XII w ciągu miesiąca marzec szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 81% na początku miesiąca do 85% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 87% w dniu 20 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 18 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca marzec w Pio XII wzrasta, z poziomu 291 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 414 milimetrów lub spada poniżej 141 milimetrów, do poziomu 314 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 450 milimetrów lub spada poniżej 175 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 316 milimetrów w dniu 26 marca.

W ciągu miesiąca marzec w Pio XII, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 31 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 11 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pio XII słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:07 w dniu 1 marca, a najwcześniej 5 minut wcześniej o godz. 06:02 w dniu 31 marca.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:18 w dniu 1 marca a najwcześniej 11 minut wcześniej, o godz. 18:06 w dniu 31 marca.

W 2024 r. w Pio XII nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:48 i zachodzi 12 godzin i 21 minut później, o godzinie 18:09, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:05 a zachód 11 godzin i 54 minuty później, o godzinie 17:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za marzec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pio XII w miesiącu marzec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 21 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 2 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 87% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu marzec w Pio XII zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 4,0 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 18 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pio XII w ciągu miesiąca marzec wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 61% w dniu 11 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pio XII temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pio XII w miesiącu marzec szybko wzrasta, rosnąc o 488°C, z 4 260°C do 4 748°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pio XII w miesiącu marzec zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4,5 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pio XII to: szerokość geograficzna -3,832°, długość geograficzna -45,153° i wysokość 13 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Pio XII jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 29 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (62 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (268 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pio XII obejmuje drzewa (39%), pola uprawne (24%), krzewy (24%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (40%) i krzewy (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (33%) i krzewy (31%).