Pogoda w Pio XII w miesiącu styczeń Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 33°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 37°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pio XII wynoszą zwykle od 25°C do 37°C, natomiast w dniu 18 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ho Chi Minh, Wietnam (odległość: 16 828 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pio XII (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pio XII z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Pio XII zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 79% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 23% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 68%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pio XII w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 53% na początku miesiąca do 73% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 87% w dniu 20 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 18 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Pio XII bardzo szybko wzrasta, z poziomu 142 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 249 milimetrów lub spada poniżej 61 milimetrów, do poziomu 231 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 364 milimetry lub spada poniżej 128 milimetrów.

W ciągu miesiąca styczeń w Pio XII, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 17 minut, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 12 godzin i 21 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pio XII słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:53 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 12 minut później o godz. 06:05 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:14 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 8 minut później o godz. 18:22 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Pio XII nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:48 i zachodzi 12 godzin i 21 minut później, o godzinie 18:09, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:05 a zachód 11 godzin i 54 minuty później, o godzinie 17:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pio XII w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 97% do 100% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 21 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 2 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 87% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Pio XII zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 4,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 18 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pio XII w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 55% w dniu 31 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pio XII temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pio XII w miesiącu styczeń bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 508°C, z 3 278°C do 3 786°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pio XII w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 5,0 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pio XII to: szerokość geograficzna -3,832°, długość geograficzna -45,153° i wysokość 13 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Pio XII jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 29 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (62 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (268 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pio XII obejmuje drzewa (39%), pola uprawne (24%), krzewy (24%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (40%) i krzewy (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (33%) i krzewy (31%).