Pogoda w Montero w miesiącu luty Boliwia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 34°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 14 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Montero wynoszą zwykle od 21°C do 31°C, natomiast w dniu 18 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ángel Albino Corzo (Guadalupe), Meksyk (odległość: 5 055 kilometry) i Mikumi, Tanzania (10 849 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Montero (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Montero z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Montero zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 77% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 6 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 25% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 25 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 69%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Montero w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 49% na początku miesiąca do 45% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 50% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 12% w dniu 29 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Montero maleje, z poziomu 166 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 266 milimetrów lub spada poniżej 85 milimetry, do poziomu 142 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 230 milimetrów lub spada poniżej 65 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Montero, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 25 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 55 sekund i spadek o 6 minut i 22 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 26 minut, a najdłuższy dzień to 1 lutego, obejmujący 12 godzin i 52 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Montero słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:00 w dniu 1 lutego, a najpóźniej 12 minut później o godz. 06:12 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:52 w dniu 1 lutego a najwcześniej 14 minut wcześniej, o godz. 18:38 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Montero nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:36 i zachodzi 13 godzin i 10 minut później, o godzinie 18:46, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:41 a zachód 11 godzin i 6 minut później, o godzinie 17:47.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Montero w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 95% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 2 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 30% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Montero stopniowo maleje, spadając z 10,2 kilometra na godzinę do 9,2 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 8 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Montero w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 69% w dniu 12 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Montero temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Montero w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 426°C, z 3 028°C do 3 454°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Montero w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 6,4 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Montero to: szerokość geograficzna -17,339°, długość geograficzna -63,250° i wysokość 300 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Montero jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 22 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 297 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (83 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 541 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Montero obejmuje pola uprawne (81%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (66%) i drzewa (16%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (49%) i drzewa (29%).