Pogoda w Pangoa w miesiącu luty Peru

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 33°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 23 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 7 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pangoa wynoszą zwykle od 22°C do 35°C, natomiast w dniu 6 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 33°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Jamusukro, Côte d’Ivoire (odległość: 7 785 kilometry); Badou, Togo (8 434 kilometry) i Bangi, Republika Środkowoafrykańska (10 289 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pangoa (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pangoa z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Pangoa zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 85% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 16% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 22 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 69%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pangoa w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 55% na początku miesiąca do 51% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 55% w dniu 4 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 20 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Pangoa stopniowo maleje, z poziomu 102 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 156 milimetrów lub spada poniżej 50 milimetrów, do poziomu 92 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 148 milimetrów lub spada poniżej 44 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 103 milimetry w dniu 8 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Pangoa, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 38 sekund i spadek o 4 minuty i 24 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 20 minut, a najdłuższy dzień to 1 lutego, obejmujący 12 godzin i 38 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pangoa słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:46 w dniu 1 lutego, a najpóźniej 8 minut później o godz. 05:54 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:24 w dniu 1 lutego a najwcześniej 10 minut wcześniej, o godz. 18:14 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Pangoa nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:25 i zachodzi 12 godzin i 50 minut później, o godzinie 18:15, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:11 a zachód 11 godzin i 25 minut później, o godzinie 17:36.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pangoa w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 80% do 82% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 2 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 82% przypadków, natomiast w dniu 28 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Pangoa zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 3,5 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 7 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,4 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pangoa w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 73% w dniu 1 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pangoa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pangoa w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 422°C, z 3 456°C do 3 878°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pangoa w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 5,2 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu luty wynosi 5,2 kWh w dniu 4 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pangoa to: szerokość geograficzna -12,117°, długość geograficzna -73,000° i wysokość 646 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pangoa charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 259 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 644 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 273 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 857 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pangoa obejmuje drzewa (89%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (97%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (91%).