Pogoda w Nowy Jork w miesiącu styczeń Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 1°C, z 5°C do 4°C, rzadko spadając poniżej -3°C lub przekraczając 13°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 4°C w dniu 23 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 2°C, z -1°C do -2°C, rzadko spadając poniżej -10°C lub przekraczając 6°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -2°C w dniu 30 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Nowy Jork wynoszą zwykle od 22°C do 29°C, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 4°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Gedzhukh, Rosja (odległość: 9 129 kilometrów) i Yatsuomachi-higashikumisaka, Japonia (10 866 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Nowy Jork (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Nowy Jork z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Nowy Jork zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 52% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 53% w dniu 3 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 49% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 28 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 64%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Nowy Jork w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 23% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 35% w dniu 31 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 22% w dniu 28 stycznia.

W ciągu miesiąca styczeń w Nowy Jork szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 18% do 14%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 4% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 4% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Nowy Jork stopniowo maleje, z poziomu 68 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 121 milimetrów lub spada poniżej 22 milimetrów, do poziomu 55 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 105 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w: Nowy Jork wzrasta z poziomu 123 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 349 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry, do poziomu 164 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 442 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 165 milimetrów w dniu 25 stycznia.

W ciągu miesiąca styczeń w Nowy Jork, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 31 sekund i wzrost o 10 minut i 38 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 10 godzin i 5 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Nowy Jork słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:20 w dniu 4 stycznia, a najwcześniej 13 minut wcześniej o godz. 07:07 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:39 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 33 minuty później o godz. 17:11 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Nowy Jork obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu styczeń, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:24 i zachodzi 15 godzin i 6 minut później, o godzinie 20:30, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:16 a zachód 9 godzin i 15 minut później, o godzinie 16:32.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Nowy Jork w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 54% przypadków, natomiast w dniu 14 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Nowy Jork zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 16,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 26 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Nowy Jork w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 46% w dniu 5 stycznia.

Nowy Jork znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Nowy Jork w miesiącu styczeń maleje, spadając o 3°C, z 7°C do 5°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Nowy Jork trwa zazwyczaj 7,8 miesiąca (238 dni), od około 28 marca do około 21 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 11 marca lub po 13 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 3 listopada lub po 12 grudnia.

Miesiąc styczeń w Nowy Jork przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Nowy Jork w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 2°C o więcej niż 2°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Nowy Jork w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,6 kWh, z 1,8 kWh do 2,4 kWh, w miarę upływu miesiąca.