Pogoda w Minas de Matahambre w miesiącu luty Kuba

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Minas de Matahambre wynoszą zwykle od 27°C do 31°C, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Salvador, Brazylia (odległość: 6 341 kilometrów); Pointe-Noire, Kongo (10 819 kilometrów) i Mombasa, Kenia (13 634 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Minas de Matahambre (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Minas de Matahambre z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Minas de Matahambre zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 23% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 22% w dniu 15 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 15 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 78% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 15 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Minas de Matahambre w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 12% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 34% w dniu 16 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 20 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Minas de Matahambre zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 35 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 83 milimetry lub spadając poniżej 1 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 37 milimetrów w dniu 29 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Minas de Matahambre, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 33 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 11 sekund i wzrost o 8 minut i 14 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 42 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Minas de Matahambre słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:14 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 18 minut wcześniej o godz. 06:57 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:23 w dniu 1 lutego a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:39 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Minas de Matahambre obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:51 i zachodzi 13 godzin i 31 minut później, o godzinie 20:23, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:11 a zachód 10 godzin i 45 minut później, o godzinie 17:56.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Minas de Matahambre w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 65% do 68% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 7 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 64% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Minas de Matahambre zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 16,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 4 listopada, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 27 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Minas de Matahambre w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 54% w dniu 7 lutego.

Minas de Matahambre znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Minas de Matahambre w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 26°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 26°C w dniu 8 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Minas de Matahambre temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Minas de Matahambre w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 371°C, z 406°C do 776°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Minas de Matahambre w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 4,9 kWh do 5,9 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Minas de Matahambre to: szerokość geograficzna 22,587°, długość geograficzna -83,946° i wysokość 133 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Minas de Matahambre charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 203 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 117 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (603 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują duże różnice wysokości terenu (713 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Minas de Matahambre obejmuje drzewa (80%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (63%) i pola uprawne (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (58%) i drzewa (19%).