Pogoda w Martynika w miesiącu luty Martynika

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 30°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 14 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 15 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Martynika wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 14 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Martynika z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Martynika zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 37% do 42%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 2 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 63% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 września, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 70%, natomiast w dniu 13 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 64%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Martynika w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 23% na początku miesiąca do 20% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 48% w dniu 12 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 3 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Martynika zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 39 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 83 milimetry lub spadając poniżej 2 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 37 milimetrów w dniu 15 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Martynika, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 44 sekundy i wzrost o 5 minut i 8 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 30 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 51 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Martynika słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:32 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 11 minut wcześniej o godz. 06:21 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:02 w dniu 1 lutego a najpóźniej 9 minut później o godz. 18:11 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Martynika nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:35 i zachodzi 13 godzin i 0 minut później, o godzinie 18:35, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:24 a zachód 11 godzin i 16 minut później, o godzinie 17:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Martynika w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 95% o więcej niż 1% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 16 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 1 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 94% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Martynika stopniowo maleje, spadając z 27,7 kilometra na godzinę do 26,8 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 22 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,8 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Martynika w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 97% w dniu 5 lutego.

Martynika znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Martynika w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 26°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Martynika temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Martynika w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 417°C, z 470°C do 888°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Martynika w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,6 kWh, z 6,0 kWh do 6,6 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Martynika to: szerokość geograficzna 14,667°, długość geograficzna -61,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Martynika jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Martynika obejmuje pola uprawne (50%) i drzewa (46%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (38%) i drzewa (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (95%).