Pogoda w Monako w miesiącu lipiec Monako

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 26°C do 28°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 30°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 19°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Monako wynoszą zwykle od 21°C do 28°C, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 5°C do 13°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Monako z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Monako zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 20% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 18% w dniu 20 lipca.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 20 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 82% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 48%, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 82%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Monako w ciągu miesiąca lipiec szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 7% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 25% w dniu 17 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 6% w dniu 14 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca lipiec w Monako zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 13 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 43 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 11 milimetrów w dniu 19 lipca.

W ciągu miesiąca lipiec w Monako, długość dnia maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 48 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 35 sekund i spadek o 11 minut i 7 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 lipca, kiedy światło dzienne trwa 14 godzin i 36 minut, a najdłuższy dzień to 1 lipca, obejmujący 15 godzin i 23 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Monako słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:52 w dniu 1 lipca, a najpóźniej 26 minut później o godz. 06:18 w dniu 31 lipca.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:15 w dniu 1 lipca a najwcześniej 22 minuty wcześniej, o godz. 20:54 w dniu 31 lipca.

W 2024 r. w Monako obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu lipiec, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:48 i zachodzi 15 godzin i 27 minut później, o godzinie 21:15, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:01 a zachód 8 godzin i 55 minut później, o godzinie 16:56.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Monako w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 37% do 51% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 52% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Monako zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,0 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 25 listopada, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Monako w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 38% w dniu 26 lipca.

Monako znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Monako w miesiącu lipiec stopniowo wzrasta, rosnąc o 2°C, z 22°C do 24°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Monako spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 16 stycznia i wynosi 66%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Monako w miesiącu lipiec szybko wzrasta, rosnąc o 416°C, z 822°C do 1 238°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Monako w miesiącu lipiec stopniowo maleje, spadając o 0,5 kWh, z 7,6 kWh do 7,0 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu lipiec wynosi 7,6 kWh w dniu 5 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Monako to: szerokość geograficzna 43,731°, długość geograficzna 7,419° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Monako jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Monako obejmuje woda (61%), powierzchnie sztuczne (16%) i drzewa (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (53%) i drzewa (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (47%) i drzewa (30%).