Pogoda w Wyspy Alandzkie w miesiącu wrzesień Wyspy Alandzkie

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 5°C, z 17°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 20°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 9°C do 6°C, rzadko spadając poniżej -0°C lub przekraczając 14°C.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Alandzkie wynoszą zwykle od 12°C do 20°C, natomiast w dniu 10 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -1°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc wrzesień. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wyspy Alandzkie z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu wrzesień w Wyspy Alandzkie zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 48% do 52%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 52% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Wyspy Alandzkie w ciągu miesiąca wrzesień szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 25% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 31% w dniu 28 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 27 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca wrzesień w Wyspy Alandzkie zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 48 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 90 milimetrów lub spadając poniżej 13 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 45 milimetrów w dniu 29 września.

W ciągu miesiąca wrzesień w Wyspy Alandzkie, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 2 godziny i 38 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 5 minut i 26 sekund i spadek o 38 minut i 5 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 30 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 30 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 14 godzin i 8 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Wyspy Alandzkie słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:35 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 9 minut później o godz. 07:44 w dniu 30 września.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:43 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 29 minut wcześniej, o godz. 19:14 w dniu 30 września.

W 2024 r. w Wyspy Alandzkie obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu wrzesień, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:12 i zachodzi 18 godzin i 58 minut później, o godzinie 23:10, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:44 a zachód 5 godzin i 47 minut później, o godzinie 15:31.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za wrzesień 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Wyspy Alandzkie w miesiącu wrzesień danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 2% przypadków, natomiast w dniu 16 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu wrzesień w Wyspy Alandzkie wzrasta, rosnąc z 22,1 kilometra na godzinę do 24,5 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,2 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Wyspy Alandzkie w ciągu miesiąca wrzesień wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 36% w dniu 4 września.

Wyspy Alandzkie znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Wyspy Alandzkie w miesiącu wrzesień maleje, spadając o 4°C, z 15°C do 11°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Wyspy Alandzkie trwa zazwyczaj 4,5 miesiąca (138 dni), od około 16 maja do około 1 października, a jego początek rzadko przypada przed 28 kwietnia lub po 3 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 13 września lub po 19 października.

Miesiąc wrzesień w Wyspy Alandzkie przypada raczej całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko maleje z 99% do 52% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Alandzkie w miesiącu wrzesień stopniowo wzrasta, rosnąc o 69°C, z 531°C do 600°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Wyspy Alandzkie w miesiącu wrzesień szybko maleje, spadając o 1,6 kWh, z 3,8 kWh do 2,2 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Alandzkie to: szerokość geograficzna 60,250°, długość geograficzna 20,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Alandzkie jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Alandzkie obejmuje drzewa (59%), pola uprawne (16%) i woda (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (54%) i woda (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (89%).