Pogoda w Mangere w miesiącu marzec Nowa Zelandia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 23°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 25°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 2°C, z 16°C do 14°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 19°C.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mangere wynoszą zwykle od 17°C do 24°C, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 8°C do 14°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc marzec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Areosa, Portugalia (odległość: 19 422 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mangere (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mangere z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu marzec w Mangere zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 32% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 30% w dniu 17 marca.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 17 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 70% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 45%, natomiast w dniu 17 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 70%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Mangere w ciągu miesiąca marzec szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 20% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 37% w dniu 1 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 6 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca marzec w Mangere zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 63 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 127 milimetrów lub spadając poniżej 9 milimetrów.

W ciągu miesiąca marzec w Mangere, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 1 godzina i 11 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 22 sekundy i spadek o 16 minut i 37 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 42 minuty, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 54 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Mangere słońce wstaje najwcześniej o godz. 07:05 w dniu 1 marca, a najpóźniej 27 minut później o godz. 07:33 w dniu 31 marca.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:59 w dniu 1 marca a najwcześniej 44 minuty wcześniej, o godz. 19:15 w dniu 31 marca.

W 2024 r. w Mangere obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu marzec, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:57 i zachodzi 14 godzin i 42 minuty później, o godzinie 20:40, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:33 a zachód 9 godzin i 37 minut później, o godzinie 17:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za marzec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Mangere w miesiącu marzec danego dnia będzie parno maleje, spadając z 9% do 3% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 2 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 14% przypadków, natomiast w dniu 26 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu marzec w Mangere zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 20,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 2 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,5 kilometra na godzinę.

W miesiącu marzec w Mangere wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 30 marca i południowego od 30 marca do 31 marca.

Mangere znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Mangere w miesiącu marzec stopniowo maleje, spadając o 1°C, z 21°C do 20°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mangere temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mangere w miesiącu marzec szybko wzrasta, rosnąc o 250°C, z 1 368°C do 1 618°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Mangere w miesiącu marzec maleje, spadając o 1,4 kWh, z 5,9 kWh do 4,5 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mangere to: szerokość geograficzna -36,968°, długość geograficzna 174,799° i wysokość 20 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mangere charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 84 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 15 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (235 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (914 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mangere obejmuje powierzchnie sztuczne (51%), użytki zielone (26%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (41%) i użytki zielone (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (63%) i drzewa (18%).