Pogoda w Taroa w miesiącu luty Wyspy Marshalla

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 22 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 27°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 21 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 6 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Taroa wynoszą zwykle od 27°C do 29°C, natomiast w dniu 19 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 26°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Andrés, Kolumbia (odległość: 11 632 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Taroa (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Taroa z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Taroa zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 75% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 23 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 26% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 84%, natomiast w dniu 12 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 27%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Taroa w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 19% na początku miesiąca do 23% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 27 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 18% w dniu 29 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Taroa wzrasta, z poziomu 46 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 103 milimetry lub spada poniżej 4 milimetry, do poziomu 60 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 136 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 44 milimetry w dniu 6 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Taroa, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 57 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Taroa słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:55 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 7 minut wcześniej o godz. 06:49 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:41 w dniu 1 lutego a najpóźniej 5 minut później o godz. 18:46 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Taroa nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:17 i zachodzi 12 godzin i 38 minut później, o godzinie 18:55, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:44 a zachód 11 godzin i 37 minut później, o godzinie 18:21.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Taroa w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Taroa zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 29,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 30,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,2 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Taroa w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 98% w dniu 29 lutego.

Taroa znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Taroa w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 28°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 28°C w dniu 10 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Taroa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Taroa w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 480°C, z 540°C do 1 020°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Taroa w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 6,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Taroa to: szerokość geograficzna 8,706°, długość geograficzna 171,227° i wysokość 10 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Taroa jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 14 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 1 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (18 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (22 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Taroa obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).