Pogoda w Semarang w miesiącu luty Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Semarang wynoszą zwykle od 25°C do 33°C, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 33°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Manaus, Brazylia (odległość: 18 491 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Semarang (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Semarang z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Semarang zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 88% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 13% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 19 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 43%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Semarang w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 67% na początku miesiąca do 57% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 67% w dniu 30 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 11 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Semarang bardzo szybko maleje, z poziomu 311 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 483 milimetry lub spada poniżej 177 milimetrów, do poziomu 228 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 367 milimetrów lub spada poniżej 123 milimetry.

W ciągu miesiąca luty w Semarang, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 14 minut, a najdłuższy dzień to 1 lutego, obejmujący 12 godzin i 25 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Semarang słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:39 w dniu 1 lutego, a najpóźniej 4 minuty później o godz. 05:43 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:04 w dniu 1 lutego a najwcześniej 6 minut wcześniej, o godz. 17:57 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Semarang nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:20 i zachodzi 12 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:52, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:48 a zachód 11 godzin i 43 minuty później, o godzinie 17:31.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Semarang w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 13 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 89% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Semarang maleje, spadając z 12,2 kilometra na godzinę do 10,1 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 28 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 2 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Semarang w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 74% w dniu 5 lutego.

Semarang znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Semarang w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 28°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 28°C w dniu 13 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Semarang temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Semarang w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 466°C, z 3 734°C do 4 200°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Semarang w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4,4 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Semarang to: szerokość geograficzna -6,993°, długość geograficzna 110,421° i wysokość 18 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Semarang charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 120 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 27 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (608 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (3 334 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Semarang obejmuje powierzchnie sztuczne (91%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (35%) i pola uprawne (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (35%) i drzewa (27%).