Pogoda w Surabaya w miesiącu luty Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 6 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 9 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Surabaya wynoszą zwykle od 24°C do 32°C, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Belém, Brazylia (odległość: 17 091 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Surabaya (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Surabaya z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Surabaya zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 91% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 93% w dniu 2 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 11% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 31%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Surabaya w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 69% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 73% w dniu 31 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 4 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Surabaya maleje, z poziomu 235 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 340 milimetrów lub spada poniżej 124 milimetry, do poziomu 217 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 322 milimetrów lub spada poniżej 119 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Surabaya, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 12 minut, a najdłuższy dzień to 1 lutego, obejmujący 12 godzin i 19 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Surabaya słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:01 w dniu 1 lutego, a najpóźniej 2 minuty i 40 sekund później o godz. 06:03 w dniu 22 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:19 w dniu 3 lutego a najwcześniej 5 minut wcześniej, o godz. 18:15 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Surabaya nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:43 i zachodzi 12 godzin i 24 minuty później, o godzinie 18:07, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:03 a zachód 11 godzin i 51 minut później, o godzinie 17:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Surabaya w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 11 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Surabaya maleje, spadając z 11,2 kilometra na godzinę do 9,3 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 18 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Surabaya w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 61% w dniu 3 lutego.

Surabaya znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Surabaya w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 29°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Surabaya temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Surabaya w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 464°C, z 3 632°C do 4 096°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Surabaya w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 4,2 kWh przez cały miesiąc.

Najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu luty wynosi 4,1 kWh w dniu 2 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Surabaya to: szerokość geograficzna -4,671°, długość geograficzna 105,726° i wysokość 23 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Surabaya charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 34 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 10 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (47 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (272 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Surabaya obejmuje pola uprawne (43%), drzewa (27%) i krzewy (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i drzewa (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (44%) i pola uprawne (27%).