Pogoda w Sishilichengzi w miesiącu styczeń Chiny

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z -2°C do 0°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 4°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -2°C w dniu 10 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 1°C, z -11°C do -9°C, rzadko spadając poniżej -16°C lub przekraczając -5°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -11°C w dniu 12 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Sishilichengzi wynoszą zwykle od 21°C do 34°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -11°C do -2°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Lincoln, Nebraska, Stany Zjednoczone (odległość: 10 819 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Sishilichengzi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Sishilichengzi z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Sishilichengzi zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 41% do 46%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 10 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 59% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 51%, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 81%.

W ciągu miesiąca styczeń w Sishilichengzi, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 47 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 34 sekundy i wzrost o 11 minut i 1 sekunda w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 11 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 9 godzin i 58 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Sishilichengzi słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:42 w dniu 5 stycznia, a najwcześniej 14 minut wcześniej o godz. 07:28 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:52 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 34 minuty później o godz. 17:26 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Sishilichengzi nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:38 i zachodzi 15 godzin i 14 minut później, o godzinie 19:52, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:38 a zachód 9 godzin i 7 minut później, o godzinie 16:45.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Sishilichengzi w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Sishilichengzi zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7,0 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 9 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Sishilichengzi w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 49% w dniu 1 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Sishilichengzi trwa zazwyczaj 7,2 miesiąca (220 dni), od około 28 marca do około 3 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 10 marca lub po 17 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 16 października lub po 20 listopada.

Miesiąc styczeń w Sishilichengzi przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Sishilichengzi w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Sishilichengzi w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,7 kWh, z 2,2 kWh do 2,8 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Sishilichengzi to: szerokość geograficzna 41,962°, długość geograficzna 86,477° i wysokość 1 057 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Sishilichengzi jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 12 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 1 054 metry. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (133 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (3 316 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Sishilichengzi obejmuje pola uprawne (92%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (58%) i użytki zielone (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (40%) i użytki zielone (38%).