Pogoda w Mettuppālaiyam w miesiącu luty Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 31°C do 34°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 21°C do 22°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mettuppālaiyam wynoszą zwykle od 27°C do 38°C, natomiast w dniu 16 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Asunción Ixtaltepec, Meksyk (odległość: 16 875 kilometrów); Chikwawa, Malawi (5 682 kilometrów) i Derby, Australia (5 893 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mettuppālaiyam (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mettuppālaiyam z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Mettuppālaiyam zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 42% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 41% w dniu 9 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 9 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 60% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 94%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 60%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Mettuppālaiyam w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 2% na początku miesiąca do 5% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 46% w dniu 26 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 1 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Mettuppālaiyam zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 8 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 26 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 7 milimetrów w dniu 7 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Mettuppālaiyam, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 15 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 33 sekundy i wzrost o 3 minuty i 50 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 39 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 54 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Mettuppālaiyam słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:40 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 9 minut wcześniej o godz. 06:31 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:19 w dniu 1 lutego a najpóźniej 7 minut później o godz. 18:25 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Mettuppālaiyam nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 12 godzin i 47 minut później, o godzinie 18:41, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:30 a zachód 11 godzin i 28 minut później, o godzinie 17:58.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Mettuppālaiyam w miesiącu luty danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 55% do 62% w ciągu miesiąca.

W miesiącu luty najniższa szansa, że będzie parno wynosi 55% w dniu 1 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 4 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 98% przypadków, natomiast w dniu 1 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 55% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Mettuppālaiyam zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 11,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,9 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Mettuppālaiyam w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 74% w dniu 26 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mettuppālaiyam temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mettuppālaiyam w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 448°C, z 463°C do 911°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Mettuppālaiyam w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,5 kWh, z 6,3 kWh do 6,9 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mettuppālaiyam to: szerokość geograficzna 11,168°, długość geograficzna 78,452° i wysokość 160 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mettuppālaiyam charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 74 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 161 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 233 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 608 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mettuppālaiyam obejmuje pola uprawne (91%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (75%) i drzewa (13%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (79%) i drzewa (12%).