Pogoda w Khānaqāh w miesiącu luty Afganistan

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 9°C do 14°C, rzadko spadając poniżej 1°C lub przekraczając 22°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z -0°C do 3°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 8°C.

W celach poglądowych, w dniu 16 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Khānaqāh wynoszą zwykle od 25°C do 39°C, natomiast w dniu 13 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -1°C do 8°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Santa Clara, Stany Zjednoczone (odległość: 11 800 kilometrów) i Altus, Stany Zjednoczone (11 937 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Khānaqāh (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Khānaqāh z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Khānaqāh zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 49% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 2 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 52% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 4 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 50%, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Khānaqāh w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 14% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 17% w dniu 18 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 12 lipca.

W ciągu miesiąca luty w Khānaqāh szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 8% do 12%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Khānaqāh stopniowo wzrasta, z poziomu 12 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 24 milimetry lub spada poniżej 1 milimetr, do poziomu 19 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 35 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: Khānaqāh stopniowo maleje z poziomu 51 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 165 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 26 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 62 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Khānaqāh, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 0 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 9 sekund i wzrost o 15 minut i 0 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 22 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Khānaqāh słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:08 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 31 minut wcześniej o godz. 06:37 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:29 w dniu 1 lutego a najpóźniej 29 minut później o godz. 17:58 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Khānaqāh nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:46 i zachodzi 14 godzin i 42 minuty później, o godzinie 19:27, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:14 a zachód 9 godzin i 38 minut później, o godzinie 16:52.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Khānaqāh w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Khānaqāh zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 12,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 27 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 12,5 kilometra na godzinę w dniu 13 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Khānaqāh w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 50% w dniu 6 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Khānaqāh trwa zazwyczaj 8,4 miesiąca (257 dni), od około 8 marca do około 20 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 18 lutego lub po 26 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 30 października lub po 11 grudnia.

Miesiąc luty w Khānaqāh przypada raczej całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 1% do 29% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Khānaqāh w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 29°C, z 12°C do 41°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Khānaqāh w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 3,1 kWh do 4,1 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Khānaqāh to: szerokość geograficzna 36,863°, długość geograficzna 66,167° i wysokość 299 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Khānaqāh jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 13 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 298 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (112 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 337 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Khānaqāh obejmuje pola uprawne (85%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (62%) i goła gleba (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (41%) i pola uprawne (32%).