Pogoda w Turkmenbaszy w miesiącu luty Turkmenistan

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 8°C do 10°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 15°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 1°C do 3°C, rzadko spadając poniżej -4°C lub przekraczając 6°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 1°C w dniu 3 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 3 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Turkmenbaszy wynoszą zwykle od 24°C do 35°C, natomiast w dniu 3 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 8°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Baltimore, Stany Zjednoczone (odległość: 9 829 kilometrów); Changshu City, Chiny (6 042 kilometrów) i Kioto, Japonia (7 058 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Turkmenbaszy (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Turkmenbaszy z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Turkmenbaszy zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 45% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 19 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 56% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 47%, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 97%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Turkmenbaszy w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 7% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 10% w dniu 12 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 8 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Turkmenbaszy zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 7 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 18 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Turkmenbaszy, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 7 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 25 sekund i wzrost o 16 minut i 52 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 16 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Turkmenbaszy słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:37 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 35 minut wcześniej o godz. 08:02 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:46 w dniu 1 lutego a najpóźniej 33 minuty później o godz. 19:19 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Turkmenbaszy nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 15 godzin i 1 minuta później, o godzinie 21:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:46 a zachód 9 godzin i 20 minut później, o godzinie 18:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Turkmenbaszy w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 23% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Turkmenbaszy zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 18,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 4 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,8 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Turkmenbaszy w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 40% w dniu 24 lutego.

Turkmenbaszy znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Turkmenbaszy w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 9°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 9°C w dniu 23 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Turkmenbaszy trwa zazwyczaj 9,1 miesiąca (278 dni), od około 3 marca do około 7 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 3 lutego lub po 30 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 5 listopada lub po 5 stycznia.

Miesiąc luty w Turkmenbaszy przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 9% do 43% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Turkmenbaszy w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7°C o więcej niż 3°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Turkmenbaszy w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,1 kWh, z 2,6 kWh do 3,8 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Turkmenbaszy to: szerokość geograficzna 40,022°, długość geograficzna 52,955° i wysokość 5 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Turkmenbaszy charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 237 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 43 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (294 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (357 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Turkmenbaszy obejmuje goła gleba (94%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (66%) i woda (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (59%) i goła gleba (41%).