Pogoda w Inda Silasē w miesiącu wrzesień Etiopia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 23°C do 24°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 27°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 25 września.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 19°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 17°C w dniu 27 września.

W celach poglądowych, w dniu 28 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Inda Silasē wynoszą zwykle od 19°C do 30°C, natomiast w dniu 22 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc wrzesień. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Mali, Gwinea (odległość: 5 479 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Inda Silasē (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Inda Silasē z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu wrzesień w Inda Silasē zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 76% do 51%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 30 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 49% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 19 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 79%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Inda Silasē w ciągu miesiąca wrzesień szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 51% na początku miesiąca do 12% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 73% w dniu 4 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 4 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca wrzesień w Inda Silasē bardzo szybko maleje, z poziomu 128 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 240 milimetrów lub spada poniżej 28 milimetrów, do poziomu 27 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 63 milimetry lub spada poniżej 1 milimetr.

W ciągu miesiąca wrzesień w Inda Silasē, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 22 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 46 sekund i spadek o 5 minut i 25 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 30 września, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 1 minuta, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 23 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Inda Silasē słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:15 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 minuta i 12 sekund później o godz. 06:16 w dniu 30 września.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:38 w dniu 1 września a najwcześniej 21 minut wcześniej, o godz. 18:16 w dniu 30 września.

W 2024 r. w Inda Silasē nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 12 godzin i 58 minut później, o godzinie 18:57, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:46 a zachód 11 godzin i 18 minut później, o godzinie 18:04.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za wrzesień 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Inda Silasē w miesiącu wrzesień danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 2% do 0% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 23 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 3% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu wrzesień w Inda Silasē stopniowo wzrasta, rosnąc z 7,9 kilometra na godzinę do 9,3 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 16 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,7 kilometra na godzinę.

Najniższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu wrzesień wynosi 7,7 kilometra na godzinę w dniu 11 września.

W miesiącu wrzesień w Inda Silasē wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 6 września, północnego od 6 września do 15 września i wschodniego od 15 września do 30 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Inda Silasē temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Inda Silasē w miesiącu wrzesień szybko wzrasta, rosnąc o 308°C, z 2 976°C do 3 284°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Inda Silasē w miesiącu wrzesień wzrasta, rosnąc o 1,4 kWh, z 5,3 kWh do 6,7 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Inda Silasē to: szerokość geograficzna 14,103°, długość geograficzna 38,283° i wysokość 1 912 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Inda Silasē charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 318 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 918 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 283 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 005 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Inda Silasē obejmuje pola uprawne (99%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (77%) i użytki zielone (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (70%) i użytki zielone (13%).